ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΜΕ ΜΕ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ.
Όλο το ασκέρι των υπουργών, υπό την προεδρία μάλιστα του διορισμένου-προσκυνημένου στις τράπεζες πρωθυπουργού Παπαδήμου, οι βουλευτές και οι δημαρχαίοι. Θα εκφωνήσουν τον πανηγυρικό της ημέρας: πόσα έκαναν και πόσα κάνουν για το «καλό» μας, για τη «σωτηρία» μας. Θα ακούσουμε εμβατήρια στρατιωτικά, ύμνους και εκκλήσεις για «εθνική ενότητα». Ναι, πάνω από όλα «εθνική ομοψυχία» και «καρτερία»! Η «εθνική επέτειος», σύμφωνα με τους εξουσιαστές και καταπατητές της ζωής μας, τους υπουργούς, τους πολιτειακούς παράγοντες και παραγοντίσκους, τους δεσποτάδες και τους προπαγανδιστές δημοσιογράφους, είναι η πιο έγκυρη και έγκαιρη υπενθύμιση για όλους εμάς: όλοι μαζί, να αντιμετωπίσουμε αυτούς που απειλούν τη χώρα μας.
Όμως, δεν είμαστε «όλοι ένα» -αυτό το ξέρουμε καλά: δεν είναι το ίδιο οι τραπεζίτες και οι άνεργοι, οι απολυμένοι και οι βιομήχανοι, οι διαδηλωτές και οι κρατικές δυνάμεις βίας και καταστολής. Δεν είμαστε το ίδιο, με τους Μπόμπολες, τους τραπεζίτες, τους Αλαφούζους και τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων. Πώς είναι δυνατόν να συμπράξουμε με όλους αυτούς που μας ληστεύουν, μας εξοντώνουν και μας κουνούν απειλητικά το χέρι ή το ρόπαλο. Μας δουλεύουν; Πώς είναι δυνατόν όλοι μαζί, χέρι χέρι, να αγωνιστούμε για το «καλό» του τόπου μας ; Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως κάθε φορά που η εξουσία αναφέρεται στη σωτηρία της χώρας, δεν εννοεί να σώσει εμάς φυσικά, αλλά τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές και όλους τους λακέδες